تفال به حافظ امروز دوشنبه 30 مردادماه 1402؛ دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است
به گزارش وبلاگ چراغ روشن، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.
سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی
دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است
بدین راه و روش می رو که با دلدار پیوندی
قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز
ورای حد تقریر است توضیح آرزومندی
الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی
دنیا پیر رعنا را ترحم در جبلت نیست
ز مهر او چه می پرسی در او همت چه می بندی
همایی، چون تو عالی قدر حرص استخوان تا کی
دریغ آن سایه همت که بر نااهل افکندی
در این بازار اگر سودیست با درویش خوشحال است
خدایا منعمم گردان به درویشی و خوشحالی
به شعر حافظ شیراز می رقصند و می نازند
سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی
توضیح لغت: واثق: اعتماد کننده/گنج مقصود: گنجینه مراد
تفسیر عرفانی:
راز و احتیاج به درگاه معشوق کلید گنجینه مقصود است. در حقیقت وارستگان محبوب بدین. اسطه می توانند وصال دوست را برای خود محقق سازند. توضیح عشق به بارگاه ازلی محبوب قابل گفتن نیست.
تعبیر غزل:
از خودخواهی و خودپرستی به شدت بپرهیز که عوارض مخربی برای روح و روان شما دارد. پس تا می توانی با تهذیب نفس این اخلاق رذیله را از خود دور کن تا به آخرین پله نردبان معرفت به حق تعالی برسی. آن گاه که رسیدی بیشترین مراقبت را باید انجام دهی تا دچار وسوسه های شیطان نشوی که اگر چنین گردد، تمام زحماتی که در این راه متحمل شدی از بین می رود و از جایگاهت به دره سقوط و تباهی می افتی.
منبع: فرارو