بی گناهان؛ نگاهی وهم انگیز و ترسناک به دنیای بچه ها
به گزارش وبلاگ چراغ روشن، فیلم بی گناهان به کارگردانی اسکیل ووگت را باید بدون هیچ تردیدی برترین فیلم سال گذشتۀ سینمای نروژ بدانیم. این فیلم ما را به تماشای تاریک ترین جنبه های کودکی میبرد و بازی ترسناک قدرت را در عمیق ترین و ریشه ای ترین شکلش به ما نشان می دهد.

به گزارش وبلاگ چراغ روشن؛ این فیلم با رویکردی کاملا تخیلی و وهم انگیز به سراغ جهانی بچه ها رفته و مضامینی مثل معصومیت بچه هاه و قدرت طلبی را در جهانی سرشار از امور ماورایی و فراطبیعی به نمایش گذاشته است.
اصلی ترین شخصیت بی گناهان دختربچه ای به نام ایدا است. ایدا فرزند آخر خانواده ای است که به تازگی بخاطر تغیر شغل پدر به یک مجموعۀ آپارتمانی بزرگ در منطقه ای تقریبا روستایی در نروژ نقل مکان نموده اند. خواهر بزرگتر ایدا به نام آنا توان حرف زدن ندارد و ایدا از این ضعف برای آزار فیزیکی او استفاده می نماید.
بعد از اینکه ایدا در این محل تازه با پسربچه ای هم سن سال خودش به نام بن آشنا می گردد، ما می بینیم که سادیسم و دیگرآزاری ایدا در مقایسه با سادیسم عجیب و خطرناک این پسر اصلا به حساب نمی آید. دختربچۀ دیگری به نام آیشا که بسیار شیرین و ظریف است با این گروه دوست می گردد و بخصوص رابطۀ صمیمانه ای با خواهر ایدا برقرار می نماید و به نوعی انگار ارتباطی روانی و فکری بین آن ها به وجود می آید.
آنچه که در ادامه اتفاق می افتد این است که رفته رفته قدرت های فکری عجیب و خارق العادۀ این بچه ها بیشتر آشکار می گردد و خودشان نیرو های فکری شان را بهتر می شناسند. مثلا بن می فهمد که علاوه بر این که می تواند با قدرت فکرش سنگ ها را تکان بدهد، می تواند آدم های دیگر را هم به نوعی تحت کنترل خودش دربیاورد. از اینجا به بعد مرز میان بازی گوشی های بچه هاه و هولناک ترین شرارت ها رفته رفته کمرنگ تر می گردد و صحنۀ این ارتباط بچه هاه به صحنۀ نبردی مخوف میان خیر و شر تبدیل می گردد.
عنوان فیلم در واقع عنوانی کنایه آمیز است. شاید در نگاه کلی نگرانۀ ما جهانی بچه ها جهانیی معصومانه و عاری از شرارت های بزرگسالی باشد. اما ووگت در فیلم خودش با نگاهی ژرف نگرانه و مبهوت کننده به مخاطب نشان می دهد که بچه ها هم انسان هستند و اتفاقا این جهان همان جایی است که ریشه های بزرگترین ناهنجاری های جهانی بزرگسالان را باید در آن جستجو کرد.
ووگت بازی خیره کننده ای از بازیگران فیلمش گرفته است. واقعا حیرت آور است که چطور می گردد چنین فضای تاریک و پر از هراسی را تنها با استفاده از چند بازیگر خردسال به وجود آورد. این کارگردانی هنرمندانه در کنار فیلمنامۀ درخشان و خلاقانه، فیلمبرداری فوق العاده و موسیقی گیرا و اثرگذار، فیلمی را شکل داده است که انگار با نیرویی مرموز و جادویی به زیر پوست مخاطب می خزد و فکر او را تا مدت ها با خودش درگیر می نماید.
- کارگردان: اسکیل ووگت (Eskil Vogt)
- فیلمنامه نویس: اسکیل ووگت
- بازیگران: راکل فلوتام (Rakel Flottum)، سم اشرف (Sam Ashraf)، آلوا رامستاد (Alva Ramstad)
- امتیاز: 7.0/10
منبع: awfj.org
منبع: فرارو