کشف گنجینۀ حیرت انگیز به یاری یک پاکبان
به گزارش وبلاگ چراغ روشن، حدود 22 مجسمه برنزی از قرن سوم قبل از میلاد تا قرن اول پس از میلاد که از خرابه های یک آبگرم باستانی استخراج شده اند، پس از ماه ها بازسازی از 22 ژوئن در کاخ کوئیرینال رم به نمایش گذاشته می شوند.
به گزارش فرادید، وقتی خبر این اکتشاف در ماه نوامبر اعلام شد، کارشناسان آن را بزرگترین مجموعه مجسمه های برنزی باستانی در ایتالیا نامیدند و از آن به عنوان دستاوردی برای بازنویسی تاریخ استقبال کردند.
این مجسمه ها سال های 2021 و 2022 در دهکده بالای تپه سان کاسچیانو دی بانی پیدا شدند که هنوز هم محل حمام های محبوب آب گرم است؛ جایی که باستان شناسان مدت هاست حدس می زدند ویرانه های باستانی را در دل خود جای داده باشد. با این حال، کوشش های اولیه آن ها ناموفق بود.
آگنیس کارلتی، شهردار سان کاسیانو گفته است حفاری سال 2019 در زمین کوچکی نزدیک حمام های عمومی روستای دوره رنسانس شروع شد، اما هفته ها حفاری تنها منجر به یافتن بقایای بعضی دیوار ها شد تا این که یک پاکبان سابق به نام استفانو پترینی، به یاد آورد که سال ها قبل تکه هایی از ستون های روم باستان را روی دیواری در آن سوی حمام های عمومی دیده بود.
ستون ها را فقط می توان از باغ متروکه ای دید که زمانی متعلق به یکی از دوست پترینی به نام سان کاسیانو بوده است. کاسیانو سبزی فروشی بوده که در این باغ میوه و سبزیجات می کاشته تا در مغازه روستا بفروشد. وقتی پترینی، باستان شناسان را آنجا برد، آن ها فهمیدند جای مناسبی را پیدا کردند.
پسر نحیف از گل و لای بیرون کشیده شد
امانوئل ماریوتی، رئیس پروژه باستان شناسی سن کاسیانو می گوید تیم او قبل از دریافت اطلاعاتی که منجر به کشف زیارتگاهی در مرکز مجموعه آبگرم باستانی شد، کاملاً مستأصل شده بودند.
(یکی از کارشناسان در حال بازسازی مجسمه برنزی آپولوی کماندار)
مجسمه های یافت شده نذورات و پیشکش هایی از رومی ها و اتروسک ها بوده اند که برای سلامتی به خدایان تقدیم شده بودند. علاوه بر این، سکه ها و مجسمه هایی از اعضای بدن مانند گوش ها و پا ها نیز در این سایت کشف شده است.
یکی از تماشایی ترین یافته ها، مجسمه برنزی موسوم به پسر نحیف بود؛ مجسمه یک جوان رومی به ارتفاع حدود 90 سانتی متر (35 اینچ) که ظاهراً به بیماری استخوان مبتلا است. کتیبه ای نام او را مارسیوس گرابیلو ثبت نموده است.
کشف گنجینۀ حیرت انگیز به یاری یک پاکبان
آدا سالوی، باستان شناس وزارت فرهنگ استان های توسکانیِ سینا، گروستو و آرتزو می گوید: وقتی این مجسمه از زیر گل و لای ظاهر شد، پیش از تمیز شدن شبیه یک ورزشکار به نظر می رسید، اما وقتی تمیز شد، تعیین شد مجسمه یک فرد بیمار است.
سالوی می گوید آثاری از نذورات غیرمعمول تری هم کشف شد، از جمله پوسته تخم مرغ، میوه کاج، هسته هلو و آلو، ابزار جراحی و یک دسته موی مجعد 2000 ساله.
این کشف دریچه ای است به روی تجربه رومی ها و اتروسکان ها از رابطه بین سلامت، مذهب و معنویت. دنیای کاملی از معنا وجود دارد که باید درک و مطالعه گردد.
گنجینه های آینده
این زیارتگاه در شروع قرن پنجم پس از میلاد، پس از متروکه شدن مجموعه آبگرم باستانی، مهر و موم شد و مجسمه های آن قرن ها زیر گل و لای گرم حمام ها ماند و البته حفظ شد.
کاوش ها اواخر خرداد از سر گرفته می شوند. ماریوتی مطمئن است در سال های آینده مجسمه های بیشتری پیدا می شوند؛ احتمالاً شش یا 12 مجسمه دیگر که به نقل از کتیبه ای از مارسیوس گرابیلو به جا مانده اند.
پس از نمایشگاه رم، مجسمه ها و دیگر آثار باستانی، خانه جدیدشان را در موزه ای پیدا می نمایند که مقامات امیدوارند ظرف چند سال آینده در سان کاسچیانو افتتاح گردد.
پترینی امیدوار است این گنجینه به روستای 1500 نفری او که مانند بسیاری از منطقه ها روستایی ایتالیا با کاهش جمعیت دست و پنجه نرم می نماید، شغل، فرهنگ و دانش را به ارمغان بیاورد. پترینی می گوید: کشفیات مهم همواره به لطف چند نفر صورت می گیرند، نه فقط یک نفر.
منبع: فرارو