پس از تحقیقات یک روزنامه نگار، مغز اینشتین پیدا و به موزه فیلادلفیا منتقل شد - وبلاگ چراغ روشن

به گزارش وبلاگ چراغ روشن به نقل از euronews تحقیقات یک روزنامه نگار برای ماهنامه نیوجرسی باعث می گردد تا مغز دزدیده شده انیشتین پیدا و برای تحقیقات و نگهداری در موزه موتر فیلادلفیا منتقل گردد.

هنگامی که آلبرت اینشتین، دانشمند پرآوازۀ آلمانی در 18 آوریل سال 1955 میلادی در بیمارستان پرینستون ایالات متحده درگذشت، توماس هاروی، مسئول کالبد شکافی او پس از انجام ماموریت اصلی خود، دست به یک کار دیوانه وار زند: او مغز اینشتین را از جمجمه خارج کرد و دزدید.

این شروع یک داستان پرماجرا و باورنکردنی بود که توضیح آن در ادامه می خوانید:

آلبرت اینشتین هنگامی که 76 سال سن داشت، حدود ساعت 1 بامداد در بیمارستان پرینستون ایالات متحده در خواب درگذشت.

همان روز حدود ساعت 8 صبح، جسد وی برای کالبد شکافی به سردخانه فرستاده شد و توماس استولتز هاروی، پزشک عصب شناس، کالبدشکافی جسد اینشتین را شروع کرد تا با آنالیز دقیق، دلیل مرگ بزرگترین نابغه قرن بیست را روشن کند یعنی پارگی آنوریسم آئورت شکمی.

اما بعد از با انتها کار کالبدشکافی، کسی خبر نداشت که دکتر هاروی دست به کار عجیبی زده است و در سکوت سردخانۀ پرینستون جمجمعه اینشتین را شکافته و مغز را با احتیاط از درون جمجمه خارج نموده است. این کار در حالی بود که روشن هانس، پسر اینشتین گفت مطابق با وصیت پدرش هیچ عضوی از بدن او نباید برداشته گردد.

دکتر هاروی سپس مغز اینشتین را وزن می نماید: وزن مغز 1230 گرم بود؛ کمی کمتر از میانگین وزن مغز یک مرد بالغ یعنی 1300 گرم.

پس از آن برای مدتی (بیش از 20 سال)، مغز تکه تکه شدۀ اینشتین به فراموشی سپرده می گردد و هیچ گزارش علمی نیز دربارۀ آن منتشر نمی گردد.

تا اینکه در سال 1978 میلادی یک روزنامه نگار 27 ساله به نام استیون لوی که برای مقاله ماهنامه نیوجرسی، جستجوی پیدا کردن مغز اینشتین را شروع می نماید.

او دکتر توماس هاروی را در استان کانزاس پیدا می نماید. او تمام مدت آخرین تکه های مغز اینشتین را در شیشه هایی در بسته درون جعبه ای در دفتر کارش از آن نگهداری می کرد.

استیون لوی در مقاله اش که در اوت 1978 میلادی منتشر شد، نقل می نماید که دکتر هاروی قطعاتی را که نگه داشته بود به او نشان داده است: مخچه اینشتین، تکه ای از قشر مخ و عروق آئورت.

انتشار این مقاله باعث شد که بار دیگر تحقیقات درباره مغز اینشتین از با تجهیزات پیشرفته تر از سر گرفته گردد.

با تحقیقات نو بعضی از تفاوت های مغز او با دیگران معین شد؛ از جمله اینکه مغز اینشتین دارای نورون های بیشتری نسبت به مغز سایرین است، پیکربندی خاصی در منطقه شکاف سیلویو دارد و میزان لوب های جداری آن نیز فرق دارد.

با این وجود دانشمندان هنوز نتوانسته اند پاسخی برای پرسش اصلی دکتر هاروی بیابند؛ اینکه جایگاه هوش در مغز اینشتین کجاست؟

بیشتر بخوانید: قیمت گذاری 3 میلیون یورویی دست نوشته انیشتین

توماس هاروی انتها در سال 1998 میلادی، آخرین قطعات مغزاینشتین را که در اختیار داشت به الیوت کراوس، متخصص آسیب شناسی و جانشین او در بیمارستان پرینستون بازگرداند.

پس از آن، اگرچه همچنان تحقیقات درباره هوش و یافتن محل آن در مغز انسان ادامه دارد، اما بقایای مغز اینشتین در موزه موتر فیلادلفیا در آرامش به سر می برد؛ جایی که مردم می توانند بعضی از برش های ایجاد شده با میکروتوم به وسیله توماس هاروی را مشاهده نمایند.

دکتر هاروی شماری از همکارانش را نیز در جریان تحقیقات خود می گذارد و درنهایت پس از تجزیه و تحلیل مغز اینشتین، شروع به نوشتن گزارشی از مشاهدات خود می نماید و امیدوار است پس از یک سال کار روی آن، به کشف جالبی دست یابد.

گزارش این تحقیقات در 20 آوریل 1955 به وسیله نیویورک تایمزمنتشر می گردد و اینگونه است که خانواده اینشتین از سرقت مغز این نابغه آگاه می شوند.

هاروی پیروز می گردد هانس، پسر آلبرت اینشتین را متقاعد کند که نمونه های مغز همچنان برای ادامه تحقیقات در اختیار او باقی بماند و هانس نیز با اکراه می پذیرد. با این وجود هاروی نمی تواند با توجه به امکانات تحقیقاتی محدود آن موقع، تفاوت قابل توجهی میان مغز اینشتین در مقایسه با مغز یک انسان معمولی بیابد و بطور معین به این پرسش پاسخ دهد که جایگاه هوش در مغز او کجاست؟